Hoewel we alle mensen graag als gelijk willen zien en ook als zodanig behandelen, is geen mens hetzelfde. Die diversiteit van mensen staat maatschappelijk hoog op de agenda, net als inclusie. Bij neurodiversiteit gaat het over de verscheidenheid in het brein. De term is bedacht in de jaren ’90 om op een andere manier autisme, ADHD en andere “aandoeningen” als dyslexie en het syndroom van Tourette te benaderen. Want er valt veel positiefs over te zeggen.
Neurodiversiteit versus neurotypisch
Neurodiversiteit bestaat eigenlijk alleen omdat we ook neurotypisch kennen. Neurotypisch is iedereen die een gemiddeld, veelvoorkomend neurologisch en psychologisch ontwikkeld brein heeft. Als samenleving hebben we dat als norm gesteld en heeft iedereen die van die ontwikkeling afwijkt, een stoornis, een aandoening of een afwijking. Terwijl je ook kan zeggen dat de hersenen van een neuro divergent persoon anders werken. En anders is misschien niet normaal, maar ook niet verkeerd. Integendeel.
Optelsom van mogelijkheden
Nu we het als samenleving openlijk hebben over diversiteit en inclusie, is er ook meer aandacht voor de mogelijkheden die neuro divergente mensen bieden binnen organisaties. Want “anders” kan juist kansen bieden. Als je kijkt naar de totale mogelijkheden van elk individueel persoon, wordt het geheel aan mogelijkheden die een groep mensen biedt, veel groter. Door gebruik te maken van de sterke punten van ieder mensen en rekening te houden met zwakke punten, haal je het beste uit een groep. Neurodivergente mensen kunnen en doen andere dingen goed dan neurotypische mensen. De kunst is om die kwaliteiten bij elkaar op te tellen.
Plussen in plaats van minnen
We zijn geneigd om vooral te kijken naar de beperkingen van neurodivergente mensen. En meestal worden die eigenschappen of kenmerken ook nog op een grote hoop met vooroordelen gegooid. Zo kunnen ze slecht tegen stress, hebben ze moeite met lawaai en missen ze empathisch vermogen en communicatieve vaardigheden. Terwijl, als je het positief benadert, je kunt zeggen dat iemand met ADHD energiek, enthousiast en gedreven is en vaak ook nog spontaan en empathisch. Een autistische medewerker is juist rustig, punctueel, eerlijk en heeft oog voor detail. Door een andere werking van het brein niet als afwijking, maar als aanvulling te zien, bieden neurodivergente mensen tal van kansen in je organisatie..
Succesfactoren
Aangezien het brein van neurodivergente medewerkers net iets anders werkt dan van de neurotypische collega’s, is het belangrijk de omstandigheden en aansturing daarop aan te passen. Alleen dan kan een neurodivergente medewerker optimaal functioneren.
De volgende tips gelden niet voor iedereen, want voor iedereen werkt het weer net anders. Je zou bijvoorbeeld rekening kunnen houden met geluidsgevoeligheid door het geluidsniveau in de werkruimte aan te passen of een headset met ruisonderdrukking aan te bieden. Vraag naar de wensen en behoeftes van de medewerker en doe geen aannames. Behandel een neurodivergente medewerker verder dus net als alle anderen. En besef dat er tussen neurodivergente en neurotypische geen harde lijn valt te trekken…
Werkplezier
Natuurlijk wil je als organisatie weten wat het effect is als je meer neurodivergente mensen gaat inzetten. Dat effect breng je duidelijk in beeld met frequent medewerkerstevredenheidsonderzoek. Zo houd je bij al je medewerkers de vinger aan de pols als het gaat om motivatie, betrokkenheid, bevlogenheid en werkplezier. Wil je weten hoe je dat aanpakt? Bel, stuur een e-mail Solkie of maak doe de demo en bekijk het zelf.
